Sacrifice
Bazı oyunlar vardır, ya yepyeni bir tür yaratmışlardır ya da var olan türlerine çok değişik bakış açıları getirerek o tür için kilometre taşı olmuşlardır. İlk tanım için Wolfenstein’ı ikinci tanım içinse Half-Life’ı verebiliriz. Oynayanlar varsa ilk defa bu türün nasıl doğduğunu ve ilk başlarda (ki biraz sekte yese de hala öyle) ne durumda olduğunu görebilir. Tabii sonra aynı türü kullanarak bir çok oyun çıktı piyasaya ama aralarından bir oyun vardı ki o oyun Valve adlı acemi firmanın ilk oyunu olmakla birlikte neredeyse hiç reklamsız piyasaya sürülmüştü ve aynı oyun herkes tarafından yılın oyunu seçildi. Dediğim gibi Wolfenstein’ın yarattığı türü kullanıyordu ama onu diğerlerinde ayıran neydi? Onu diğerlerinden ayıran inanılmaz hikâyesi ve mükemmele yakın grafikleriydi. Belki de hiçbir insan o ana kadar bir hikayeye kendini bu kadar kaptırmamıştı.
Half-Life’la aynı kategoriye giren Sacrifice’ın ne kadar başarılı bir oyun olduğunu anlatmak için yukarıdaki satırları yazdım. Dilerseniz oyunun konusuna değineyim ve ondan sonra da incelemeye devam edelim.
Oyunda ölüm, hava, ateş ve toprak olarak 4 tanrı ve yaş**ın tanrıçası olmak üzere 5 tanrı için onların birbirleriyle savaşlarına hizmetçilik yapan bir büyücü rolündesiniz. Dilediğiniz tanrıyı seçebiliyor, seçtiğiniz tanrılardan görevler alıyor ve bu görevleri başarıyla bitirince deneyim ve hizmet ettiğiniz tanrınızdan bir hediye alıyorsunuz. Kısaca hikaye ve amaç belirli. Oyunun belirli bir hikayesi yok. Ayrı ayrı senaryolar halinde ilerliyor. Oyuna ilk başladığınızda karşınızda 5 tanrı ve onlara ait boyut kapıları bulunuyor.
Bu kapılardan istediğinize girerek onların görevlerini uygulayabilirsiniz. Her tanrının önüne geldiğinizde tanrı size kendini tanıtacak ve sizi karakteristik özelliği çerçevesinde iknâ etmeye çalışıyor. Buralarda bile yani görevlere başlamadan kendinizi oyuna kaptıracaksınız çünkü tanrılar karakteristik özelliklerini güzel yazılan ve seslendirilen diyaloglar sayesinde çok iyi çiziyorlar. Mesela Charnel yani ölümün tanrısı size kendini tanıttıktan sonra beni seç yoksa ölürsün gibi tehdit ediyor. Yaş**ın tanrıçası da ona karşı çıkıyor. Bir tanrı seçip oyuna başladıktan sonra o tanrıdan çeşitli görevler alıyorsunuz. Bunlardan en çok karşılaşacağınız rakibinizi yok etmeniz. Bunun yanı sıra şu kadar soul (ruh) topla ve buraya getir gibi görevlerle de karşılaşacaksınız.
Oyunda seçeceğiniz tanrı büyücünüzün gelişimini çok önemli etkiliyor. sürekli bir tanrıya hizmete yoğunlaşırsanız o tanrının çok güçlü yaratıklarını yaratabilir ve çok güçlü büyülerini yapabilirsiniz ya da farklı tanrılara hizmet ederek farklı yaratıkları ve büyüleri bünyenize katabilirsiniz fakat burada bazı tanrılara yardım ettikten sonra eğer başka tanrıya geçerseniz ilk hizmet ettiğiniz tanrının size güveni kalmıyor ve artık ona yardım edemiyorsunuz. Böylece onun yüksek seviye büyü ve yaratıklarından mahrum kalıyorsunuz.
Oyunun büyü ve savaş mantığı başlarda biraz saçma ve zor gelebilir ama Tutorial’ları oynar ve yardımcı bir yazıyı okursanız pek zorlanacağınızı sanmıyorum. İşte o yardımcı yazıyı da ben vermekle görevliyim. Şimdi oyuna başladığınızda görevine göre size belirli seviye büyüleri yapılma izni veriliyor. Mesela 5. seviye büyüleri ve yaratıkları yapabildiğiniz bir görevde o tanırının en iyi ünitesini üretemezseniz. Büyü yapma artık hepimizin aşina olduğu mana mantığıyla işliyor ve o büyüyü yapmak için yeterli mananız varsa o büyüyü yapabiliyorsunuz. Oyunda kategori olarak 3 kategori var.
Bazı oyunlar vardır, ya yepyeni bir tür yaratmışlardır ya da var olan türlerine çok değişik bakış açıları getirerek o tür için kilometre taşı olmuşlardır. İlk tanım için Wolfenstein’ı ikinci tanım içinse Half-Life’ı verebiliriz. Oynayanlar varsa ilk defa bu türün nasıl doğduğunu ve ilk başlarda (ki biraz sekte yese de hala öyle) ne durumda olduğunu görebilir. Tabii sonra aynı türü kullanarak bir çok oyun çıktı piyasaya ama aralarından bir oyun vardı ki o oyun Valve adlı acemi firmanın ilk oyunu olmakla birlikte neredeyse hiç reklamsız piyasaya sürülmüştü ve aynı oyun herkes tarafından yılın oyunu seçildi. Dediğim gibi Wolfenstein’ın yarattığı türü kullanıyordu ama onu diğerlerinde ayıran neydi? Onu diğerlerinden ayıran inanılmaz hikâyesi ve mükemmele yakın grafikleriydi. Belki de hiçbir insan o ana kadar bir hikayeye kendini bu kadar kaptırmamıştı.
Half-Life’la aynı kategoriye giren Sacrifice’ın ne kadar başarılı bir oyun olduğunu anlatmak için yukarıdaki satırları yazdım. Dilerseniz oyunun konusuna değineyim ve ondan sonra da incelemeye devam edelim.
Oyunda ölüm, hava, ateş ve toprak olarak 4 tanrı ve yaş**ın tanrıçası olmak üzere 5 tanrı için onların birbirleriyle savaşlarına hizmetçilik yapan bir büyücü rolündesiniz. Dilediğiniz tanrıyı seçebiliyor, seçtiğiniz tanrılardan görevler alıyor ve bu görevleri başarıyla bitirince deneyim ve hizmet ettiğiniz tanrınızdan bir hediye alıyorsunuz. Kısaca hikaye ve amaç belirli. Oyunun belirli bir hikayesi yok. Ayrı ayrı senaryolar halinde ilerliyor. Oyuna ilk başladığınızda karşınızda 5 tanrı ve onlara ait boyut kapıları bulunuyor.
Bu kapılardan istediğinize girerek onların görevlerini uygulayabilirsiniz. Her tanrının önüne geldiğinizde tanrı size kendini tanıtacak ve sizi karakteristik özelliği çerçevesinde iknâ etmeye çalışıyor. Buralarda bile yani görevlere başlamadan kendinizi oyuna kaptıracaksınız çünkü tanrılar karakteristik özelliklerini güzel yazılan ve seslendirilen diyaloglar sayesinde çok iyi çiziyorlar. Mesela Charnel yani ölümün tanrısı size kendini tanıttıktan sonra beni seç yoksa ölürsün gibi tehdit ediyor. Yaş**ın tanrıçası da ona karşı çıkıyor. Bir tanrı seçip oyuna başladıktan sonra o tanrıdan çeşitli görevler alıyorsunuz. Bunlardan en çok karşılaşacağınız rakibinizi yok etmeniz. Bunun yanı sıra şu kadar soul (ruh) topla ve buraya getir gibi görevlerle de karşılaşacaksınız.
Oyunda seçeceğiniz tanrı büyücünüzün gelişimini çok önemli etkiliyor. sürekli bir tanrıya hizmete yoğunlaşırsanız o tanrının çok güçlü yaratıklarını yaratabilir ve çok güçlü büyülerini yapabilirsiniz ya da farklı tanrılara hizmet ederek farklı yaratıkları ve büyüleri bünyenize katabilirsiniz fakat burada bazı tanrılara yardım ettikten sonra eğer başka tanrıya geçerseniz ilk hizmet ettiğiniz tanrının size güveni kalmıyor ve artık ona yardım edemiyorsunuz. Böylece onun yüksek seviye büyü ve yaratıklarından mahrum kalıyorsunuz.
Oyunun büyü ve savaş mantığı başlarda biraz saçma ve zor gelebilir ama Tutorial’ları oynar ve yardımcı bir yazıyı okursanız pek zorlanacağınızı sanmıyorum. İşte o yardımcı yazıyı da ben vermekle görevliyim. Şimdi oyuna başladığınızda görevine göre size belirli seviye büyüleri yapılma izni veriliyor. Mesela 5. seviye büyüleri ve yaratıkları yapabildiğiniz bir görevde o tanırının en iyi ünitesini üretemezseniz. Büyü yapma artık hepimizin aşina olduğu mana mantığıyla işliyor ve o büyüyü yapmak için yeterli mananız varsa o büyüyü yapabiliyorsunuz. Oyunda kategori olarak 3 kategori var.
