KİTABIN ÖZETİ :
İstanbul’da 31 Ekim 1908’de onbeş yaşında bir anne, yirmi yaşında bir babanın oğlu olarak dünyaya gelen İrfan ve ailesinin acılarla ve sevinçlerle içice yaşanmış olaylarla dolu sürükleyici bir öyküsü. Bu öykü İrfan’ın İstanbul’da büyükbabasının evinde doğasıyla başlar.
Zamanını evinde geçiren çocuklarına düşkün bir annesi, sevimli bir babası ve birde küçük kardeşi vardı. Geleneklerine düşkün ve varlıklı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.
Çocukluğunda annesiyle hamama gider ve hamamdaki kadınların dedikodularını dinler, bunlara hiçbir anlam veremezdi. Hayatının ilk dönüm noktası olan sünnet yılında (6 yaşında) büyükbabası ölmüş ve bu güzel olaya gölge düşmüştü.
1914 Eylül’ün de bir Fransız okuluna başladı ancak Osmanlı Devletinin Fransa’ya savaş ilanı ile okulu bıraktı. Aynı yıl içinde yeni bir eve taşındılar ve babası askere çağrıldı. Ardından savaşla birlikte yokluk günleri başladı. Bu süre içinde babaannesi evlenip evden ayrıldı. Savaşta babası öldü ve evin geçimi annesine kaldı. Annesi ordu deposunda işçi olarak çalışıyordu. Bu süre içinde sıkıntılı günler geçiren aile, annesinin 1919’da elişlerinin beğenilmesiyle aldığı siparişler sayesinde maddi yönden rahata kavuştu. Aynı süre içinde anne oğullarını (İrfan ve Mehmet) Kadıköy’de öksüzler için açılmış bir vakıf okuluna yazdırdı. 1919’da subay olmaya karar veren İrfan ve Mehmet Kuleli’ye başladılar. Ermenilerin İstanbul’u işgali ile Kuleli kapatıldı. Ve Tokat’a gittiler. 15 ay sonra Kuleli’nin açılmasıyla tekrar geri dönüp okula devam ettiler.
1929’da Kuleli’den Harbiye’ye, 1931 Aralık’tada piyade birliğinden hava kuvvetlerine geçti. İlerleyen yıllarda İzmir ve Kütahya’da görev yaptı.
1940 Mayıs’ın da annesi öldü ve İrfan İngiliz Hava kuvvetlerince eğitilen Türk Hava Kuvvetlerinin başına geçti.
Yine 1940’da İngiltere’de İrlanda asıllı bir kadınla tanıştı ancak kadın evli olduğundan ve İrfan’ın görevi dolayısıyla 1948’e kadar evlenemediler. Aradaki yıllarda bir oğlu oldu. Oğlunu İngiliz kültürü ile yetiştirmek istemediğinden okula göndermedi ve evde kendisi yetiştirdi. Orduda 15 yılını doldurduktan sonra ayrıldı ve ardından sefalet yılları başladı.
Gençlik yıllarında yüksek idealler ve hayallerle başlayan hayatı ilerleyen yıllarda yoksulluk ve sefalet içinde ülke özlemiyle sona erdi.
İstanbul’da 31 Ekim 1908’de onbeş yaşında bir anne, yirmi yaşında bir babanın oğlu olarak dünyaya gelen İrfan ve ailesinin acılarla ve sevinçlerle içice yaşanmış olaylarla dolu sürükleyici bir öyküsü. Bu öykü İrfan’ın İstanbul’da büyükbabasının evinde doğasıyla başlar.
Zamanını evinde geçiren çocuklarına düşkün bir annesi, sevimli bir babası ve birde küçük kardeşi vardı. Geleneklerine düşkün ve varlıklı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.
Çocukluğunda annesiyle hamama gider ve hamamdaki kadınların dedikodularını dinler, bunlara hiçbir anlam veremezdi. Hayatının ilk dönüm noktası olan sünnet yılında (6 yaşında) büyükbabası ölmüş ve bu güzel olaya gölge düşmüştü.
1914 Eylül’ün de bir Fransız okuluna başladı ancak Osmanlı Devletinin Fransa’ya savaş ilanı ile okulu bıraktı. Aynı yıl içinde yeni bir eve taşındılar ve babası askere çağrıldı. Ardından savaşla birlikte yokluk günleri başladı. Bu süre içinde babaannesi evlenip evden ayrıldı. Savaşta babası öldü ve evin geçimi annesine kaldı. Annesi ordu deposunda işçi olarak çalışıyordu. Bu süre içinde sıkıntılı günler geçiren aile, annesinin 1919’da elişlerinin beğenilmesiyle aldığı siparişler sayesinde maddi yönden rahata kavuştu. Aynı süre içinde anne oğullarını (İrfan ve Mehmet) Kadıköy’de öksüzler için açılmış bir vakıf okuluna yazdırdı. 1919’da subay olmaya karar veren İrfan ve Mehmet Kuleli’ye başladılar. Ermenilerin İstanbul’u işgali ile Kuleli kapatıldı. Ve Tokat’a gittiler. 15 ay sonra Kuleli’nin açılmasıyla tekrar geri dönüp okula devam ettiler.
1929’da Kuleli’den Harbiye’ye, 1931 Aralık’tada piyade birliğinden hava kuvvetlerine geçti. İlerleyen yıllarda İzmir ve Kütahya’da görev yaptı.
1940 Mayıs’ın da annesi öldü ve İrfan İngiliz Hava kuvvetlerince eğitilen Türk Hava Kuvvetlerinin başına geçti.
Yine 1940’da İngiltere’de İrlanda asıllı bir kadınla tanıştı ancak kadın evli olduğundan ve İrfan’ın görevi dolayısıyla 1948’e kadar evlenemediler. Aradaki yıllarda bir oğlu oldu. Oğlunu İngiliz kültürü ile yetiştirmek istemediğinden okula göndermedi ve evde kendisi yetiştirdi. Orduda 15 yılını doldurduktan sonra ayrıldı ve ardından sefalet yılları başladı.
Gençlik yıllarında yüksek idealler ve hayallerle başlayan hayatı ilerleyen yıllarda yoksulluk ve sefalet içinde ülke özlemiyle sona erdi.
